Op 1 januari 2013 is de Wetswijziging beperking ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid vangnetters (Wet BeZaVa, beter bekend als Modernisering Ziektewet) in werking getreden. Een van de gevolgen daarvan is dat per 1 januari 2014 een premiedifferentiatie wordt doorgevoerd voor de Ziektewet. Deze wetswijziging kan leiden tot grote financiële consequenties voor werkgevers die met relatief veel tijdelijke contracten werken. Door nu al te anticiperen, kunnen werkgevers de schadelast en kosten beperken.
Veranderingen
Premie ziektewet
Per 1 januari 2014 wordt de premie voor de Ziektewet (afhankelijk van de bedrijfsgrootte) gedeeltelijk of volledig gedifferentieerd. De hoogte van de premie wordt afhankelijk van de instroom in de Ziektewet van vangnetters vanuit de organisatie van de werkgever. Met vangnetters worden onder meer bedoeld werknemers die nog geen twee jaar ziek zijn en die ziek uit dienst zijn gegaan en werknemers die binnen 4 weken na het einde van hun dienstverband ziek worden (nawerking). Meestal zal het dan gaan om werknemers met een tijdelijk dienstverband.
Voor de hoogte van de premie speelt ook de duur van het recht op een Ziektewetuitkering een rol. Hoe langer een vangnetter aanspraak maakt op een Ziektewetuitkering, hoe hoger de premie is.
Eigenrisicodrager Ziektewet
De eigenrisicodragers betalen de Ziektewetuitkeringen zelf aan de (ex) werknemers uit en hoeven de nieuwe gedifferentieerde premie niet te betalen. Om per 1 januari 2014 eigenrisicodrager voor de Ziektewet te worden, moet de aanvraag voor 2 oktober 2013 door de Belastingdienst zijn ontvangen. Een garantstelling voor het eigenrisicodragerschap van de Ziektewet is sinds 1 januari 2013 niet meer verplicht.
WGA premie
De premiedifferentiatie voor de Ziektewet zal ook gelden voor de WGA-premie voor tijdelijke werknemers. De WGA-vast premie is de premie die moet worden betaald voor zieke werknemers met een vast dienstverband die na twee jaar loondoorbetalingsverplichting van de werkgever de WIA instromen. Eigenrisicodragers voor de WGA betalen deze premie niet. De WGA-flex premie is de premie die moet worden betaald voor ex-werknemers die via het Ziektewet-vangnet de WIA instromen.
Per 1 januari 2016 worden de premies WGA-vast en WGA-flex samengevoegd tot één WGA premie. Per die datum is het mogelijk om voor deze WGA premie eigenrisicodrager te worden. Werkgevers die al eigenrisicodrager WGA-vast waren, worden dan ook eigenrisicodrager WGA-flex. Alleen eigenrisico blijven dragen voor de WGA-vast is niet meer mogelijk. Het is nog wel mogelijk alleen eigenrisicodrager te zijn voor de Ziektewet of alleen voor de WGA.
Vaststelling premie
Om per 1 januari 2014 de Ziektewetpremie te kunnen vaststellen zal het UWV het t-2 principe hanteren. Dat houdt in dat de Ziektewetpremie die per 1 januari 2014 in rekening wordt gebracht, wordt gebaseerd op het ziektebestand van 2012. Ook voor de WGA-flex premie geldt dat deze wordt gebaseerd op het ziektebestand van 2012. Aangezien er een wachttijd van 104 weken geldt, gaat het hier om werknemers die in 2010 ziek zijn geworden.
Werkgevers hebben vanaf juni een overzicht van UWV gekregen met ex-werknemers die in 2012 een Ziektewetuitkering hebben ontvangen, op basis waarvan de gedifferentieerde premie wordt vastgesteld. Tegen de gedifferentieerde premievaststelling door het UWV kan (tijdig, dat wil zeggen binnen 4 weken) bezwaar worden gemaakt. Het is ook mogelijk (en raadzaam) om eerst (binnen dezelfde termijn) meer informatie over deze ex-werknemers op te vragen bij UWV. Aan de hand van deze informatie kan beter beoordeeld worden of de gedifferentieerde premievaststelling wel klopt en kan zonodig bezwaar ingesteld worden. Ook kan deze informatie van belang zijn bij de afweging om al dan niet eigenrisicodrager te worden.
Maatregelen
Door nu al te anticiperen op de wijzigingen, kunnen werkgevers de schadelast en kosten beperken. Hoe kunt u als werkgever het best te werk gaan?
- Houd een ziektebestand van ex-werknemers bij (beginnend met 2012). Onderhoud contacten met deze ex-werknemers en monitor wat de status van herstel en werkhervatting is. Bekijk of er mogelijkheden zijn om deze ex-werknemers te begeleiden bij de re-integratie.
- Controleer de gedifferentieerde premievaststelling door het UWV goed en maak daartegen zonodig (tijdig, dat wil zeggen binnen 4 weken) bezwaar. Het is raadzaam om eerst (binnen dezelfde termijn) bij UWV meer informatie op te vragen, waarna zonodig alsnog bezwaar kan worden gemaakt tegen de gedifferentieerde premievaststelling (zie hierboven onder “Vaststelling premie”).
- Besteed (nog) meer aandacht aan verzuimpreventie.
- Maak geen onderscheid tussen de re-integratie van vaste en tijdelijke werknemers.
- Neem in overweging om een werknemer met een tijdelijk dienstverband die ziek is in dienst te houden (door verlenging van de arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd, let er wel op dat er niet onbedoeld een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd ontstaat).
- Als een werknemer met een tijdelijk dienstverband toch ziek uit dienst treedt, blijf inspanningen verrichten in het kader van de re-integratie (reserveer ook een budget in de begroting voor te verwachten re-integratiekosten).
- Maak een inschatting of het zinvol is om eigenrisicodrager te worden en win daarover zonodig deskundig advies in.
Voordelen van het eigenrisicodragerschap:
- De nieuwe gedifferentieerde premie hoeft niet worden betaald.
- De werkgever is zelf verantwoordelijk voor de re-integratie van zieke ex-werknemers in de Ziektewet en houdt zo grip op de kosten.
- De werkgever voert de Ziektewet zelf uit.
Nadelen van het eigenrisicodragerschap:
- De werkgever moet zelf de Ziektewetuitkeringen betalen.
- De werkgever voert de Ziektewet zelf uit. Dat kan een voordeel zijn, maar houdt ook in dat de werkgever precies moet weten hoe de Ziektewet werkt.
- Uitlooprisico: zodra de werkgever stopt als eigenrisicodrager voor de Ziektewet, moet weer de publieke premie worden betaald. Voor werknemers waar de werkgever als eigenrisicodrager van was, blijft de werkgever echter verantwoordelijk.
Aanvraagtermijn eigenrisicodragerschap:
Als werkgevers besluiten om vanaf 1 januari 2014 eigenrisicodrager te worden, dan moeten zij vóór 2 oktober 2013 hiervoor een aanvraag indienen bij de Belastingdienst. Ook werkgevers die naar aanleiding van het overzicht van UWV van ex-werknemers die in 2012 een Ziektewetuitkering hebben ontvangen meer informatie hebben opgevraagd bij UWV over deze ex-werknemers en voor die datum nog niet alle informatie van UWV binnen hebben, en die deze informatie willen meewegen bij hun beslissing, kunnen een aanvraag tot eigenrisicodragerschap bij de Belastingdienst indienen. De Belastingdienst zal dan tot uiterlijk 1 december met maatwerk de ruimte bieden om de aanvraag af te ronden na ontvangst van de aangevraagde informatie van het UWV.
Meer informatie over het aanvragen van eigenrisicodragerschap voor de Ziektewet staat op de website van de Belastingdienst.