Voorzieningenrechter: doden probleemwolf op de Hoge Veluwe mag doorgaan

De voorzieningenrechter van de rechtbank Gelderland heeft op 16 mei 2025 beslist dat de provincie Gelderland een probleemwolf in Nationaal Park De Hoge Veluwe mag laten doden. De bezwaarmakers wilden de vergunning daarvoor laten schorsen, maar kregen geen gelijk. De rechter vindt het doden van de wolf gerechtvaardigd en ziet weinig kans dat het bezwaar later alsnog slaagt.

Wat is er aan de hand?

In het voorjaar van 2025 vonden meerdere incidenten plaats op de Hoge Veluwe waarbij een wolf zich opvallend agressief gedroeg. Zo werd op 13 april een hardloopster daadwerkelijk gebeten. Het college van Gedeputeerde Staten van Gelderland vermoedt dat één specifieke wolf verantwoordelijk is voor deze en andere voorvallen. Om verdere risico’s voor bezoekers te voorkomen, verleende het college een omgevingsvergunning om deze wolf te doden. Verschillende partijen dienden bezwaar in en vroegen de rechter om de vergunning tijdelijk te blokkeren.

Hoe toetst de rechter dit soort verzoeken?

De voorzieningenrechter bekijkt of het bezwaar een redelijke kans van slagen heeft. Als dat zo is, en het besluit intussen onomkeerbare gevolgen zou hebben, kan een schorsing volgen. De rechter toetst daarbij onder andere of:

1. het doden van de wolf noodzakelijk is voor de openbare veiligheid;
2. er geen minder ingrijpend alternatief is;
3. het geen afbreuk doet aan de instandhouding van de wolvenpopulatie in Europa.

Was het echt noodzakelijk?

Bezwaarmakers betoogden dat het gedrag van de wolf niet abnormaal was en vooral veroorzaakt werd door menselijke factoren, zoals drukte in het park. De rechter ging daar niet in mee. Volgens hem heeft de provincie voldoende onderbouwd dat het gaat om een wolf met afwijkend gedrag, waaronder het bijtincident. Een wolf die agressief reageert op mensen, zonder dat er sprake is van zelfverdediging of jachtgedrag, wijkt volgens de rechter af van normaal gedrag. En daarmee vormt hij een risico voor de veiligheid.

Zijn er geen andere oplossingen?

Ook op dat punt gaf de rechter het college gelijk. Maatregelen zoals het verjagen van de wolf of het (deels) sluiten van het park zijn weliswaar wenselijk, maar bieden volgens de rechter geen garantie dat het probleemgedrag stopt. In dit geval wegen de belangen van de veiligheid zwaarder.

En hoe zit het met de bescherming van de soort?

De wolf is Europees gezien nog altijd in een kwetsbare positie. Toch betekent dat niet dat het doden van een individuele wolf nooit zou mogen. Zolang goed wordt gemotiveerd dat het afschieten geen invloed heeft op de gunstige staat van instandhouding, is het juridisch toegestaan. De rechter verwacht dat die motivering in de uiteindelijke beslissing op bezwaar voldoende onderbouwd kan worden.

Wat betekent dit nu?

De vergunning blijft geldig en mag dus gebruikt worden. De provincie hoeft niet te wachten tot het bezwaar is afgehandeld. De rechter ziet de kans dat het bezwaar alsnog succes heeft als klein. Toch is de vergunning nog niet definitief – in bezwaar of beroep kan dit nog verder worden aangevochten.

Vragen of advies nodig?

Heeft uw organisatie te maken met beschermde diersoorten, schade door fauna of complexe vergunningsprocedures? Onze specialisten in natuurbeschermingsrecht en omgevingsrecht denken graag met u mee. Neem gerust contact met ons op voor een vrijblijvende kennismaking.